MAS.IB.2010.017.323

Hoofdtooi, versierd met een dierenschedel

De tulband was de courante hoofdtooi bij de volkeren die in de archaïsche en formatieve periode de kust en de valleien van het noorden van Chili bewoonden. In die periode kwamen ook de eerste landbouwpraktijken voor en werden voor het eerst kameelachtigen gedomesticeerd. Deze dieren leverden het basismateriaal dat bij de vervaardiging van een tulband werd gebruikt. Strengen wol, soms tot drie meter lang, werden tot een kluwen gerold. Aan de langste streng, die hier blauw is gekleurd, werden kortere strengen bevestigd, en ook met henna geverfde haarlokken. Het aantal en de lengte van de strengen wol gaven de sociale status van de eigenaar aan; soms werden daartoe ook accessoires op het hoofddeksel aangebracht. In dit geval is de tulband versierd met de schedel van een klein, gevaarlijk roofdier. De oogkassen zijn met een rode substantie opgevuld. De schedel is overdekt met een mozaïek van blauwe pluimen, waarin in het midden met rode veren een kruismotief is aangebracht. Chinchorro-cultuur?

Argentinië

BCE 1500 - BCE 500

schedel (materiaal), bont, veer (materiaal), hout (plantaardig materiaal), wol (haar), haar

2008-09-14

bruikleen - Vlaams Gewest