Rapa Nui ('Grote Rots', vroeger: Paaseiland) is bekend vanwege de grote voorouderbeelden (de 'moai') die langs de kust van het eiland stonden. Ooit stonden er meer dan 900 beelden die in de loop der tijd zijn omgevallen dan wel expres zijn omgehaald. Tegenwoordig is het gebied waar ze staan, uitgeroepen tot Unesco Werelderfgoed. Ze werden gebeeldhouwd in de periode van 1100 tot 1680. Dit kleine beeld, ook wel 'Moai maea' genoemd, is mogelijk een verkleinde weergave van de grote beelden. Het gezicht is subtiel gevormd met diepliggende oogkassen, zachte jukbeenderen en een zachte, brede mond met smalle lippen. In de neus zijn neusgaten aangebracht. De armen zijn aanwezig maar rudimentair aangegeven. In de literatuur wordt een dergelijk beeld ook wel geduid als een grenssteen ('boundary stone', in Rapanui: 'Titahanga-o-te-Henua'), gebruikt om een stuk land af te bakenen. Het is lastig te bepalen uit welke tijd dit beeld oorspronkelijk is.
