Dit is een wereldberoemd Afrikaans beeld. In 1937-38 prijkt het al op de affiche van de spraakmakende tentoonstelling "Kongo-Kunst" die werd ingericht door professor Frans Olbrechts (1899-1958). Hij schreef het beeld aanvankelijk toe aan de Luba. Vandaag is met zekerheid bekend dat het van de hand is van een meester-houtsnijder van de Niembo-clan van de Hemba, een oostelijk buurvolk van de Luba.
De Hemba gebruikten het beeld, 'singiti' (meervoud lusingiti) genaamd, in het kader van de vooroudercultus. Dergelijke beelden fungeerden als brug tussen de voorouders en hun levende afstammelingen. De voorouder-stichter is afgebeeld met een ringvormige baard. Hoewel het beeld geen echt portret is van de overledene verwijst het wel naar de status en identiteit van een persoon die voor de gemeenschap een leidersrol heeft vervuld. Zijn geloken ogen zijn gericht op een andere wereld van waaruit het waakt over zijn levende nakomelingen.
De kunstenaar heeft veel zorg besteed aan de lichaamsvormen die met een perfect uitgebalanceerd evenwicht in elkaar overvloeien. Het beeld is afgewerkt met een zwartglanzende patina. Omwille van het geïdealiseerde realisme hebben sommigen dit Afrikaanse meesterwerk vergeleken met beelden uit de Griekse Oudheid. Het is dan ook niet verwonderlijk dat dit meesterwerk in 1952 door de Franse schrijver en avonturier André Malraux werd geselecteerd voor zijn publicatie "Le Musée Imaginaire de la sculpture mondiale", zijn gedroomde museum waarin de belangrijkste beelden uit de wereldkunstgeschiedenis zijn opgenomen.
