Op deze vaas zijn twee godheden afgebeeld in rode verf op een zwarte achtergrond. Ze nemen de houding van een danser aan: hun benen zijn gebogen, met de hielen licht van de grond, en hun armen zijn in beweging. Ze strekken hun hoofden die gedeeltelijk zijn geschoren zodat ze op maïskolven lijken. De goden dragen een riem met vooraan een 'xok'-vissenkop, die verwijst naar hun mytische wedergeboorte in het water. Ze zijn uitgedost met kralen armbanden en dito halssnoeren. Elke god draagt op zijn rug een grote rugkooi, die in plat perspectief horizontaal is weergegeven en een kosmogram vormt. Achter hun hoofd staat een gevederde slang rechtop. De kop van de slang, die ook een maïskolf voorstelt, is achterovergebogen en zeer gestileerd weergegeven, omringd door grote verenbundels. Deze slang staat symbool voor de hemel die uitsteekt boven de kop van de aardemonster; het tafereel wordt omringd door een groot verenkleed. De goden gaan vergezeld van een kleine mens (achondroplast) en een gebochelde figuur: mensen met een dergelijke lichamelijke afwijking namen bij de Maya's een bijzondere plaats in, omdat zij dichter bij de goden en de bovennatuur zouden staan. Ze speelden daarom een belangrijke rol als dienaar of nar aan het koninklijke hof.
Deze vaas maakt deel uit van een grote collectie voorstellingen van de geboorte en wedergeboorte van de god. De maïsgod was ook betrokken bij de laatste schepping van de wereld. De gliefen die in een horizontale band rondom de bovenkant van de vaas lopen, vormen een zogenaamde Primaire Standaardsequentie die het voorwerp zelf beschrijft. De Secundaire tekst staat in de tekening zelf en verwijst rechtstreeks naar de afgebeelde scène. Er zijn tweemaal twee gliefen die boven de kleine mens en de gebochelde zijn aangebracht om de twee hoofdfiguren aan te geven.
Maïs speelde een onmisbare rol in het leven van de Maya en vormt nog steeds het hoofdbestanddeel van hun voeding. Volgens de legenden werd zelfs de mens door de goden uit maïs gemaakt. De oude Maya beschouwden de plant dus als het ware als hun vlees en bloed, en kenden de maïsgod de belangrijkste plaats toe in hun iconografie, vooral op polychroom aardewerk.
